برادران ناکام گیملافت | نقد و بررسی Brothers in Arms 3

دو نسل کنسولی قبل تر، عنوان brothers in arms پیشنهاد آماده من برای کسانی بود که به دنبال یک شوتر قوی می گشتند. درست است که BIA مربوط به جنگ جهانی دوم بود ولی این بازی با وجود شاخصه هایی همچون داستانی تاثیر گذار , مکانیزم و گیمپلی عالی و فرمان های کاربردی ای که به افراد جوخه خود می دادید یکی از برترین ها در این ژانر بود. ناگفته نماند که این فرمان ها نقش بزرگی را در تاکتیک شما در میدان نبرد داشتند.

Publisher: Gameloft
Developer: Gearbox Software
Genre: Third-person shooter, action-adventure
Platform: iOS, Android, WP
Release date: December 11, 2014

من در مطلع بودم که این بازی بعد از دو نسخه اولیه و تبدیل آن ها به صورت اپیزودی رو به نزول بوده ولی این ها همه تئوری بود و وقتی که نسخه سوم یعنی sons of war را تجربه کردم , دیدم نسبت به این سری کاملا عوض شد(نابود شدم!) دنباله این عنوان به طور قطع از مدار خارج شده بود.
دقیقا مانند بازی sim city جدید که در آن قالب همه چیز عوض شده،این تایتل هم به همین سرنوشت دچار شده است و از آن جایی که پیداست هرچیزی که من از بازی های اصلی اول و دوم خوشم آمده بود را در بازی سوم ساعت نه گذاشته اند سر کوچه!!

پس در یک نتیجه گیری کلی BiA 3 , افتخار و آبروی فرنچایز خود را حفظ نمیکند. با دانستن اینکه این بازی ربطی به نسخه های قبلی خود ندارد، فقط یک سوال مطرح می شود آیا عنوان فوق می تواند گلیم خود را از آب بیرون بکشد؟
جواب: به سختی!
بازی پیش رو با تلاش فراوان سعی کرده است تا به اصلیت خود وفادار بماند یعنی یک سیستم کاور گیری که بتوان پشت هرچیزی که تا کمر شما را پوشش دهد کاور گرفت و بعد شروع به تیراندازی کرد و…
مکانیزم گیم پلی , کاورگیری و تیراندازی بازی تقریبا خوب ساخته شده و از پا در آوردن یکی یکی نازی ها بسیار لذت بخش است در مراحل بازی اگر راه مخفی کاری را در پیش بگیرید باید بسیار مراقب باشید تا دیگران صدای شما را نشنوند و سعی کنید تا نبرد ها را کش ندهید که در این صورت توجه خیلی ها را به خود جلب می کنید و به صورت ایلی به شما حمله ور می شوند! در بعضی مواقع هم با شلیک به آخرین دشمن باقی مانده صحنه آهسته برخورد تیر به بنده خدا را مشاهده می کنید که نمونه آن در بازی مکس پین ۳ (در PC و کنسول ها) کاملا مشهود است. پس از برخورد گلوله هم آن شخص بلیطی یک طرفه به سرای باقی را خریداری می کند!

افکت های خونریزی در صحنه های آهسته , ساختمان ها و منظره های اطراف و در کل گرافیک بازی نسبتا زیبا کار شده است.
ولی سخت است که گرافیک را گرامی بداریم، وقتی که شخصیت بازی مانند اسکیت سواران روی یخ حرکت می کند!
حرکت بین کاور ها همیشه با دلهره همراه است ، نه به خاطر این که من کلا زیر حمله های دشمن بودم، بیشتر به خاطر اینکه مطمئن نبودم که این شخصیت به آن جایی که فرمان دادم واقعا میرود یا خیر.
اگر یک زمانی محاصره شوید تقریبا غیر ممکن است که دوربین را حرکت دهید و به راحتی سرباز را به نزدیک ترین کاور هدایت کنید , اگر هم یک روزی می توانستید این کار را انجام بدهید فرایند دل نشینی نبود!
کنترل ها کار را سخت میکنند , یک کنترلر جویستیک مانند , که سمت چپ صفحه برای حرکت به چهار طرف و سمت راست آن از سیستم تیراندازی آزار دهنده استفاده میشود. حال اگر اتفاقا دست چپ شما از جویستیک برداشته شود و به هر جای دیگر صفحه بزنید در نشانه گیری مشکل ایجاد خواهد شد. بنا بر دلایلی که کسی نمی داند بعضی وقت ها یکی از این کنترلرها قاطی می کنند و یا کار همدیگر را انجام می دهند! مثلا یک سری اوقات که من برای تیر اندازی در حال نشانه گیری بودم قهرمان گل ما بصورت خودجوش از کاور بیرون آمده و در جست و جوی شهادت شروع به راه رفتن می کرد , برخی از نماد های ملی مذهبی هم در این عنوان پیدا می شوند(فکر کنم!)

در قبل اشاره کرده بودم که مکانیزم تیر اندازی و کاورگیری جذاب است، ولی مرحله های بازی آنقدر کوتاه اند که پس از پیمودن حداکثر ۲۰۰ یارد (حدود صد و هشتاد متر) مرحله به اتمام می رسد.
BiA 3 نیز همچون پیشینیان خود با داستان پیوند خورده ولی داستان بازی ناچیز و ضعیف است به طوری که حتی پس از مرگ برخی از شخصیت های مهم تاثیر به سزایی بر روی کاربر نخواهد داشت (البته این نظر شخصی است) این موضوع در نسخه های قدیمی هیچگاه اتفاق نیفتاده بود، زیرا با وجود داستانی درگیر کننده بازیباز را کاملا مجذوب خود می کرد.
مرحله ها اگر توسط IAPها محدود نمی شدند اصلا چالشی برای گیمر ها نبودند ولی با گذاشتن محدودیت هایی از قبیل نیاز به آپگرید و مهمات مورد نیاز برای رفتن به مرحله بعد گیمر را به زور پای بازی می نشانند.
مثال گذری میزنیم بر داستان. من در این عنوان که از نسخه رایگان بازی استفاده می کنم، منتظر ماندم تا یک روزی اسلحه من خود به خود آپگرید شود تا شاید بتوانم رنگ مرحله بعد را ببینم! معمولا من با سازندگانی که سعی در ترغیب گیمر به IAP ها دارند، رابطه خوبی ندارم , ولی در این جا بیشتر شبیه یک عمل زوری است تا ترغیب کردن خالی!
البته این آی ای پی ها(خرید وسایل و حرکات درون بازی) گیمپلی را آسانتر می کنند مثلا چاقو هایی که در آن واحد دشمن را هلاک می کنند تا راکت هایی که به راحتی تانک را منهدم می کنند و…

به نظر می آید که عنوان فوق آخرین نفس های باقی مانده از این فرانچایز بزرگ است که دارد هدر می رود. پتانسیل این ژانر برای تبدیل شدن به یک بازی عالی , زیاد است ولی حرکات ابلهانه شخصیت ها،آپگرید های اجباری و نبود داستان قوی و دنبال کننده ما را با چیزی تنها می گذارد که همیشه تلاش می کرد تا از آن فرار کند: یک شوتر معمولی دیگر که روایت ضعیفی از جنگ جهانی دوم دارد.
نمرات
گرافیک:۸
گیم پلی:۵
صداگذاری:۷
جذابیت:۵

نمره نهایی:۶

نکات مثبت:گرافیک خوب،صحنه های آهسته دیدنی
نکات منفی:داستان نه چندان جذاب،کنترل ضعیف و پر خطا،تمرکز بیش از حد روی IAP ها

(۲۳)(۳)